Helsinki’deki otobüslerin çoğunun ilk durakları aynıymış. En az 1 kilometre boyu tüm otobüsler aynı duraklarda geçermiş. Otobüs 21,71, 58, 33…
Kariyerinizi otobüs yolculuğu, her geçen yılı da bir durak olarak düşünün.
Amacınız ‘dijital oyun geliştiricisi’ olmak. Yani 21 nolu otobüse bindiniz.
3 yıl boyunca uğraşıyorsunuz. Yani 3 durak.
Sonunda güvendiğiniz bir oyun tasarlıyor ve piyasaya sürüyorsunuz.
Ama fark ediyorsunuz ki yaptığınız oyuna benzerleri daha önceden yapılmış.
Orijinal değil. İlgi çekmiyor.
Canınız sıkkın bir şekilde iniyorsunuz 21 nolu otobüsten.
Hemen bir taksi çeviriyorsunuz ve ilk durağa geri dönüyorsunuz.
Artık amacınız farklı, bir ‘alışveriş uygulaması’ geliştirmek istiyorsunuz. 71 nolu otobüs.
Hemen atlıyorsunuz otobüse.
3 yıl boyunca çabalıyorsunuz. 3 durak.
Günlerinizi gecelerinizi harcıyor, çok iyi bir uygulama geliştiriyor, piyasaya sürüyorsunuz.
Ama anlıyorsunuz ki uygulamanızın ‘farklı’ yanlarının müşteriler için bir önemi yokmuş.
Getir, Yemeksepeti’nin yanında sizinkiyle kimse ilgilenmiyormuş.
Göz yaşları içindesiniz.
İnmek istiyorsunuz otobüsten.
Tekrar bir taksiye atlayacak, geri döneceksiniz.
Bir sonraki amacınızı bulmaya çalışıyorsunuz.
Ya ‘e-ticaret’ yapacaksınız bu sefer ya da bir ‘blog’.
Yani 58 nolu otobüs veya 33.
İşte Minikken’in bir teorisi var burada. Diyor ki…
‘Sakın o otobüsten inme!’
Evet, ilk duraklar aynı olabilir.
Orijinal bir şey çıkartamamış olabilirsiniz.
Ama ulaşmak istediğiniz noktaya gitmek için o ilk duraklardan geçmeniz ŞART.
Şu ana kadar yapılanları hazmetmeniz, öğrenmeniz
Başarısızlığı tatmanız gerekiyor.
Ancak o üçüncü duraktan sonra…
Alanınızda kendinize özgü, farklı bir bakış açısı geliştirebileceksiniz…
Başarıyı tatmaya başlayacaksınız…
Sadece kariyerimiz için de değil,
Arkadaşlarımız, eşlerimiz için de geçerli bu.
Zorluklarla karşılaştığımızda,
Heyecanımızı yitirdiğimizde
Yeni, farklı bir otobüse binmek
Bizi her ne kadar motive etse de
Bizi amaca götürecek,
Kendimize özgü bakış açısı getirmemizi sağlayacak,
Tek bir yol var:
‘Sakın o otobüsten inme!’