Mutluluğu hep yanlış yerde kovalamışım.
ÖSS, iyi bir üniversitede okumak, güzel bir şirkette çalışmak..
Bunlar beni mutlu edecek sanmışım.
Oysa ki yanılmışım.
Martin Seligman, insanların mutluluklarını 3 seviyeye ayırıyor. Sırasıyla,
Hoş Bir Yaşam
İyi Bir Yaşam
Anlamlı Bir Yaşam
İnsanın 'hoş bir yaşam'ı olduğu zaman,
Güzel ilişkileri oluyor,
Keyif aldıkları, aktif yaptıkları hobileri oluyor,
İlgi alanlarını takip edebilecekleri boş vakitleri oluyor.
Hoş bir yaşama sahip olanlar,
Mutluluğu yukarıdakilerin toplamı gibi tanımlıyor,
Ama aslında bunların mutluluklarına etkisinin az olduğunu gözlemliyor.
İnsanın 'iyi bir yaşam'ı olduğu zaman,
Yeteneklerini kullanabiliyor
Yaptığı işe sarılıyor ve
Başarı ile özgüvenleri artıyor.
İyi bir yaşama sahip olanlar,
Hoş bir yaşama sahip olanlara göre,
Yukarıdaki tanımın onları daha mutlu ettiğini söylüyor.
Ama asıl en güçlü yaşam biçimi,
Anlamlı bir yaşam.
İnsanın 'anlamlı bir yaşam'ı olduğu zaman,
Yeteneklerini kendinden öte bir şeye kullanıyor,
Hayatına derin bir anlam ve aidiyet duygusu işliyor.
Oysa ki mutluluk kendine hizmet etmek değil…
Kendimizden öteye bir şeylere hizmet etmek aslında.
